Στον ‘Απελθόντα’ Υποναύαρχο (ε.α.) Παναγιώτη Μαυραγάνη Π.Ν.
Η αναγγελία θανάτου του Υποναυάρχου Παναγιώτη Μαυραγάνη Π.Ν.
και
Το βιογραφικό σημείωμα του αποβιώσαντος από το «Βιογραφικό Λεξικό των Αποφοίτων Σ.Ν.Δ.»
Οι αποχαιρετιστήριοι λόγοι κατά την κηδεία του
από τους συμμαθητές του στη Σ.Ν.Δ.
Υποναυάρχους ε.α. Μιχαήλ Πέρρα και Αθανάσιο Ψηφία
και τα παιδιά του
Ηρώ και Γιώργο.
Πέμπτη, 14 Μαρτίου 2024
_____Με ιδιαίτερη θλίψη πληροφορηθήκαμε από τη σύζυγό του Νίκη, ότι απεβίωσε χθες, 13/3, ο Υποναύαρχος (Μ) ε.α. Μαυραγάνης Παναγιώτης ΠΝ, τάξεως εισόδου εις Σ.Ν.Δ. 1961.
_____Η Εξόδιος Ακολουθία θα τελεσθεί αύριο Παρασκευή 15 Μαρτίου και ώρα 12:00, στον Ι. Ν. Αγίας Βαρβάρας Χαλανδρίου, και θα ακολουθήσει η μεταφορά και ταφή στο Α΄ κοιμητήριο Κορίνθου.
_____Εκ μέρους του Δ.Σ. του Συνδέσμου Αποφοίτων Σ.Ν.Δ., μέλος του οποίου υπήρξε ο εκλιπών από του 2002, εκφράζω τα ειλικρινή συλλυπητήριά μας προς την οικογένεια του και τους λοιπούς συγγενείς του.
_____Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει.
_____Υποναύαρχος ε.α. Αντ. Αναστασάκης Π.Ν.
Πρόεδρος Διοικητικού Συμβουλίου Σ.Α./Σ.Ν.Δ.
Μαυραγάνης, Παναγιώτης
του Γεωργίου (ΑΜ Μ334)
Αθήνα, 01.01.1945
_____Εισήλθε στη Σ.Ν.Δ. στις 21.09.1961 και αποφοίτησε στις 11.09.1965 ως Μηχανικός Σημαιοφόρος. Ακολούθως, προήχθη σε Ανθυποπλοίαρχο στις 26.09.1968, σε Υποπλοίαρχο στις 26.11.1973, σε Πλωτάρχη στις 23.06.1979 (αναδρομικά από 30.09.1977), σε Αντιπλοίαρχο στις 05.01.1984 (αναδρομικά από 12.04.1983), σε Πλοίαρχο στις 07.11. 1988 και σε Αρχιπλοίαρχο στις 12.01.1990, αποστρατεύθηκε δε με αίτησή του ως Αρχιπλοίαρχος ε.α. Στις 23.10.1998, ανακλήθηκε στην ενέργεια με το βαθμό του Αρχιπλοιάρχου, στις 21.07.2002 προήχθη σε Υποναύαρχο (αναδρομικά από 23.07.2000) και στις 31.07.2003 επαναφέρθηκε στην εφεδρεία.
_____Μετεκπαιδεύθηκε στο Ναυτικό Πανεπιστήμιο του Monterey των ΗΠΑ στα ηλεκτρονικά (1976-1979), λαμβάνοντας σχετικά μεταπτυχιακά διπλώματα (Master of Science και Degree of Electrical Engineer) και αντίστοιχο πτυχίο εξειδίκευσης. Επίσης, είναι πτυχιούχος της Ανωτάτης Σχολής Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (1972).
_____Υπηρέτησε σε πλοία επιφανείας και σε τεχνικές, επιτελικές και διευθυντικές θέσεις.
_____Διετέλεσε Διευθυντής Μηχανών του οχηματαγωγού ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ (1968-1969, Σημαιοφόρος/Ανθυποπλοίαρχος), ως Ανθυποπλοίαρχος, των κανονιοφόρων ΛΑΣΚΟΣ (1969) και ΧΑΤΖΗΚΩΝΣΤΑΝΤΗΣ (1969-1970) και των ναρκαλιευτικών ΘΑΛΕΙΑ (1970-1971) και ΚΙΧΛΗ (1973), ως Υποπλοίαρχος, του πετρελαιοφόρου στόλου ΑΡΙΑΔΝΗ (1975-1976) και, ως Πλωτάρχης, του αντιτορπιλικού ΤΟΜΠΑΖΗΣ (1980-1982).
_____Κατόπιν, ανέλαβε καθήκοντα Διευθυντή ΓΕΝ/Δ3 (1987-1988, Αντιπλοίαρχος) και ΓΕΝ/Γ5 (1988-1990, Αντιπλοίαρχος-Αρχιπλοίαρχος).
_____Ενδιαμέσως, εκτός από άλλα πλοία του Στόλου, υπηρέτησε στο Κέντρο Εκπαίδευσης ΚΑΝΕΛΛΌΠΟΥΛΟΣ, το Ναύσταθμο Σαλαμίνας, το Στρατηγείο Διοίκησης Ανατολικής Μεσογείου και τη Γενική Επιθεώρηση Ναυτικού.
_____Κατά την ανάκλησή του στην ενέργεια από την εφεδρεία την περίοδο 1998-2003, υπηρέτησε στη Γενική Διεύθυνση Εξοπλισμών του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, μέχρι μεν το Δεκέμβριο του 2000 ως Διευθυντής του Γραφείου Αθηνών Ελληνικής Προεδρίας της Δυτικοευρωπαϊκής Ομάδας Εξοπλισμών, στη συνέχεια δε ως εκλεγμένος Πρόεδρος της επιτροπής συντονισμού και προώθησης των κοινών προγραμμάτων έρευνας και τεχνολογίας της Δυτικοευρωπαϊκής Ομάδας Εξοπλισμών.
ΛΟΓΙΑ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥ ΣΤΟΝ ΕΚΛΙΠΟΝΤΑ ΥΠΟΝΑΥΑΡΧΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΜΑΥΡΑΓΑΝΗ ΠΝ
[ Στον Ι.Ν. Αγ. Βαρβάρας Χαλανδρίου, την Παρασκευή 15 Μαρ. 2024]
Από τον συμμαθητή και φίλο του, Υποναύαρχο ε.α. Μιχαήλ Πέρρα ΠΝ
Φίλε, συμμαθητή, συμπατριώτη Πάνο,
Μαζευτήκαμε σήμερα εδώ να σε αποχαιρετήσουμε με θλίψη βαρειά από τον αδόκητο χαμό σου.
Άνοιξη, κι’ εσύ, ο πιο μικρός της τάξης μας, ο ευγενέστερος, έφυγες.
Τώρα σε άλλες θάλασσες αρμενίζεις, σ’ άλλους ορίζοντες.
Κατά τις ακτές του αιώνιου, όπου τόσοι δικοί σου και συμμαθητές σε περιμένουν.
Γνώστης πλέον μυστικών επτασφράγιστων για τους θνητούς.
Με σένα πέθανε και ο θάνατός σου. Πέρασες στην αθανασία…
Όμως τόσο την ζωή αγαπούσες. Τόσο την δημιουργία.
Τόσο την Πατρίδα, την οικογένειά σου και τους ανθρώπους.
Συντετριμμένοι σ’ αποχαιρετούμε.
Η οικογένειά σου, οι φίλοι σου και η Άνοιξη.
Και αναστοχαζόμαστε, οι συμμαθητές σου, τα χρόνια εκείνα της νιότης, των ονείρων στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, τους κοινούς πλόες με τα πολεμικά καράβια στο Αιγαίο, το Μυρτώο, το Κρητικό, το Λιβυκό, το Ιόνιο, πιστοί στον όρκο που το 1965, νέοι Σημαιοφόροι βροντοφωνήσαμε, για να είναι ανθισμένα πάντα τα ελληνικά πέλαγα..
Ήσουν μαζί μας κι’ ήμασταν μαζί σου.
Όλα σε αποχαιρετούν, Πάνο.
Το πέρασμά σου από την ζωή ήταν όμορφο, ευγενικό και αδόκητος ο χαμός σου.
Μας γέμισε πίκρα.
Θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη.
Σε λίγο την σκεπασμένη με την σημαία μας σορό σου θα δεχθεί η Κορινθιακή γη που τόσο αγαπούσες.
Είθε το χώμα της να είναι ελαφρό.
Είθε ο Θεός των Ελλήνων να σε τάξει στους δικαίους και να δίνει δύναμη στη βυθισμένη στη θλίψη οικογένειά σου, στους δικούς σου, στους φίλους σου…
Μιχάλης Π.
________________________________________________________________
Αποχαιρετισμός από τον συμμαθητή και φίλο του
Υποναύαρχο ε.α. Αθανάσιο Ψηφία ΠΝ
[ Αναγνώσθηκε από την κόρη του, Μαρινίκη Ψηφία ]
_____…Άραγε, όταν δύο μήνες πριν μου έλεγες ότι έχει πλησιάσει ο καιρός μας για να αρχίσουμε να γράφουμε “τον ύστατο χαιρετισμό” ο ένας στον άλλο, είχες διαισθανθεί;
_____Φίλε και αδελφέ Πάνο, έχουνε περάσει 63 χρόνια από τότε που περάσαμε, έφηβοι, εγώ 18 και εσύ 16, την πύλη της Σ.Ν.Δ. με όνειρα…
_____Η γνωριμία η στενή και αδελφική πραγματοποιήθηκε και ρίζωσε το καλοκαίρι του 1962 στο Λονδίνο όταν, κατά ‘τα ειωθότα’ του εκπαιδευτικού πλου, υπέστης τα μύρια όσα. Από το σημείο αυτό ξεκινά η φιλία μας, η οποία υπερκάλυψε όλες τις προσδοκίες μας, γιατί ταυτιστήκαμε, αν και είμαστε διαφορετικοί χαρακτήρες.
_____Τα χρόνια της Σχολής κύλισαν πολύ γρήγορα και όταν ορκιστήκαμε Σημαιοφόροι, φύγαμε μαζί για τον Ν.Κ. Δεν ξεχνώ τον Ύπαρχο και τον Α’ Μηχανικό του πλοίου μας που μου έλεγαν “Εσύ και ο Μαυραγάνης είστε πηγές κακού”. Και το γιατί; Γιατί δίναμε μαζί αγώνες ‘για να πετύχουμε ισότητα’ με τους Μαχίμους συμμαθητές, στις παρελάσεις αλλά και …στις δεξιώσεις.
_____Τα χρόνια πέρασαν, με τη ζωή να κυλά στα καράβια, μέχρι το 1976 εσύ και εγώ το 1977, που πήγαμε για σπουδές στο NPGS/Monterey. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη αγκαλιά σου στην κόρη μου Μαρινίκη, ξημερώματα 10/10…
_____Άφησα για το τέλος αυτό που υπήρξε ο πόθος της ψυχής σου, ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ, τον μονάκριβο γιό σου, και φυσικά την αξιαγάπητη σύζυγό σου ΝΊΚΗ. Αυτό που ζητούσες και δεν είχες μια ζωή, στο δείλι σχεδόν της ζωής σου ο Πανάγαθος Θεός σου το δώρισε…
_____Αδελφέ Πάνο, έφυγες ξαφνικά από μια ‘κακή στιγμή’ και το κενό που μας άφησες είναι δυσαναπλήρωτο.
_____Ευχόμαστε ‘Καλό Παράδεισο’ και να έχει η οικογένειά σου την εξ ουρανού παρηγορία…
_____Θανάσης Ψηφίας
________________________________________________________________
Αποχαιρετισμός από την Ηρώ Βαϊράμη,
“στον δεύτερο πατέρα της”
—–Αγαπημένε μου πατέρα (ή “τσιμπιτούλη”, όπως σε αποκαλούσα εγώ)
—–Μπορεί να έφυγες νωρίς, αλλά στις καρδιές μας θα ζεις για πάντα.
—–Σήμερα, για τελευταία φορά θα θέλαμε να σε ευχαριστήσουμε για όσα έκανες για εμάς, σαν σύζυγος στη μητέρα μας, σαν αδελφός στην αδελφή σου, σαν πατέρας σε εμένα και τον Γιώργο, σαν φίλος στους φίλους σου, αλλά και σαν περήφανος Ναύαρχος στην πατρίδα μας.
—–Δεν σου έλεγα συχνά αυτά που νιώθω για εσένα, αλλά σήμερα, σε αυτό το τελευταίο αντίο, θα ήθελα να σου πω:
—–Σ ’ευχαριστώ που με βοήθησες να διαμορφώσω τη ζωή μου.
—–Σ ’ευχαριστώ που με δίδαξες τόσα πολλά. Δεν ήσουν ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Με έκανες όλα αυτά που είμαι σήμερα.
—–Σ ’ευχαριστώ που πάντα μου έδινες χώρο και χρόνο να είμαι ο εαυτός μου.
—–Σ ’ευχαριστώ που ήσουν πάντα εκεί όταν σε χρειαζόμουν.
—–Σ ’ευχαριστώ για κάθε μέρα και στιγμή που μοιραστήκαμε μαζί.
—–Σ ’ευχαριστώ για το καθοδηγητικό σου χέρι.
—–Σ ’ευχαριστώ που ήσουν ο πρώτος άνθρωπος που πίστεψε σε μένα και έκανες πολλά από τα όνειρά μου πραγματικότητα.
—–Ήσουν ένας σπουδαίος άνθρωπος και πάντα, είτε ήμουν σωστή είτε λάθος, μου πρόσφερες ασφάλεια, πολλή αγάπη και πολλή στοργή.
—–Ήσουν ένα δώρο ζωής για εμένα, ο δεύτερος μπαμπάς που είχα ανάγκη όταν γνωριστήκαμε και, όπως ήθελες πολύ, μας διαμόρφωσες έτσι ώστε, ό,τι και να μας φέρει η ζωή από εδώ και πέρα, δεν θα μας λυγίσει, γιατί θα έχουμε έναν άγγελο εκεί ψηλά να μας προσέχει…
—–Σ’ ευχαριστώ πολύ που διάλεξες να γίνεις ο μπαμπάς μου!
—–Σ’ αγαπώ πολύ!
—–Καλό ταξίδι Ναύαρχέ μας! Καλό ταξίδι “τσιμπιτούλη” μου!
—–
—–Ηρώ
________________________________________________________________
Αποχαιρετισμός από τον γιό του Γιώργο
Πολυαγαπημένε μου πατέρα,
—–Σήμερα σε αποχωριζόμαστε για το μεγαλύτερό σου ταξίδι.
—–Οικογένεια, φίλοι και γνωστοί, θα σε θυμόμαστε για πάντα, ο καθένας με τον δικό του διαφορετικό τρόπο.
—–Σαν οικογένεια, θα συνεχίσουμε να φέρουμε το όνομά σου, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
—–Θα συνεχίσουμε να πιστεύουμε στις αρχές και στους κανόνες που μας δίδαξες, πάντα περήφανοι που σε είχαμε δίπλα μας ως γονιό και σύζυγο.
—–Όσες θύελλες και αν βρίσκαμε μπροστά μας, πάντα ήξερες πώς να κουμαντάρεις το καράβι, πάντα ήσουν το στήριγμα και η κολώνα του σπιτιού μας, μαζί με τη μαμά, που τώρα θα συνεχίσει να είναι κι’ ας μην είσαι εδώ, πάντα έχοντάς σε στο νου της.
—–Για εμένα, εκτός από πατέρα μου, αποτέλεσες και θα συνεχίσεις να αποτελείς τον καλλίτερό μου φίλο, τον μεγαλύτερο δάσκαλο και ένα παράδειγμα προς μίμηση. Μαζί, τόσο σε ευχάριστες όσο και σε δυσάρεστες στιγμές, ήμασταν εκεί ο ένας για τον άλλο, σ’ αυτόν το δρόμο που ονομάζεται ‘ζωή’.
—–Η αγάπη, ο σεβασμός και η συντροφιά που με έκανες να νιώσω, είναι κάτι το ανεξήγητο για κάποιον που δεν το έχει ζήσει. Από το να διαβάσεις μαζί μου, μέχρι και να πας μαζί μου στο γήπεδο, τα έκανες σχεδόν όλα για εμένα τον “Κάτα” σου.
—–Εύχομαι να μην ταλαιπωρήθηκες πολύ τον τελευταίο καιρό και η ανάπαυσή σου να γίνει εν ηρεμία, γνωρίζοντας ότι έζησες μια γεμάτη και αξιοζήλευτη ζωή και αφήνοντας πίσω μια σημαντική παρακαταθήκη, που θα διαφυλαχτεί.
—–Τέλος, το μόνο που ελπίζω είναι να φανώ αντάξιός σου ως άνθρωπος και, ως γονιός μια μέρα, να καταφέρω να προσφέρω έστω τη μισή από την αγάπη και τη φροντίδα που έδειξες σε εμένα.
—–Καλό Παράδεισο Πατέρα!
—–Γιώργος