Ο αποχαιρετιστήριος λόγος κατά την κηδεία του
από τον συνάδελφο και φίλο  
Υποναύαρχο ε.α.  Μάρκο Μάστρακα ΠΝ 

[Στο Κοιμητήριο Άνω Γλυφάδας Αττικής, 9 Μαΐου 2024]

“Requiem” σ’ έναν ξεχωριστό φίλο…..

_____Ανήμερα του Μεγάλου Σαββάτου της 4^ης Μαΐου 2024, ο Αρχιπλοίαρχος (Μ) Κωνσταντίνος Ράπτης ΠΝ, ξεχωριστός μου φίλος, εξαίρετος Αξιωματικός και συνάδελφος, έφυγε για πάντα από κοντά μας και πέρασε στην αιωνιότητα, αφού έχασε τη μάχη από την ανίατη νόσο, που τελευταία τον βασάνισε κυριολεκτικά στο σπίτι του, παρά τις μάταιες προσπάθειες των γιατρών του !…
_____Το πέρασμά του θα μείνει ανεξίτηλο στη μνήμη μου αλλά και όλων εκείνων που τον γνώρισαν έστω και για λίγο εντός και εκτός Ναυτικού, αφού επρόκειτο για ένα ξεχωριστό άνθρωπο και υπέροχο φίλο, που με χαμόγελο και από καρδιάς συμπαραστεκόταν σε όλες μας τις ευχάριστες αλλά ιδιαίτερα τις δύσκολες στιγμές προβλημάτων και λύπης.
_____Το κενό που αφήνει σε φίλους, συναδέλφους και ιδιαίτερα στην οικογένειά του, που λάτρευε και του συμπαραστάθηκε με αξιοζήλευτη καρτερικότητα, αγάπη και αυταπάρνηση, είναι δυσαναπλήρωτο.
_____Η ευχή μου από καρδιάς είναι ο Θεός να τους δίνει κουράγιο και να τους απαλύνει τον αγιάτρευτο πόνο τους!
_____Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 10 Φεβρουαρίου 1939 και μετά τα δεινά του Β΄ΠΠ η οικογένειά του μετακόμισε στη Γλυφάδα όπου πέρασε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του. Εισήλθε στη ΣΝΔ ως Ναυτικός Δόκιμος Μηχανικός το 1956 και αποφοίτησε επιτυχώς το 1960 ως Σημαιοφόρος Μηχανικός.
_____Γνωριστήκαμε στα 1958 σαν Ναυτικοί Δόκιμοι, όταν εκείνος ήταν στην 3^η Τάξη ενώ εγώ ξεκίναγα ως πρωτοετής τη δύσκολη αυτή ζωή με αρκετά βάσανα της ΣΝΔ, που χαριτολογώντας παραφράζαμε σε «βασάνειο», από το όνομα του αείμνηστου δωρητή για τη δημιουργία της, του Έλληνα Αιγυπτιώτη Πανταζή Βασσάνη.
_____Στα χρόνια που ακολούθησαν με εντυπωσίαζαν πάντοτε ο ισχυρός του χαρακτήρας, η χαρισματική του σκέψη, η διάθεση για «χιούμορ» όπως και το πάθος του για την διεκδίκηση του δικαίου άφοβα χωρίς να υπολογίζει τις όποιες επιπτώσεις!…
_____Σημαντική επίσης ήταν και η άδολη προσφορά του σε συναδέλφους του, όταν αντιμετώπιζαν προβλήματα, στα διάφορα Πλοία και Υπηρεσίες που υπηρέτησε.
_____Διακρίθηκε για τη τεχνική του κατάρτιση και απόδοση κατά τη σταδιοδρομία του τόσο στο Πολεμικό μας Ναυτικό και σε υπηρεσίες στη Κύπρο και το ΝΑΤΟ όσο, μετά την παραίτησή του από το ΠΝ το 1987, και στο Εμπορικό ως Αρχιμηχανικός Ναυτιλιακής Εταιρίας.
_____Για τους λόγους αυτούς, το σπινθηροβόλο του πνεύμα και αποδόσεις στη θεωρία και την πράξη, έχαιρε της μεγάλης εκτιμήσεως των προϊσταμένων του, αλλά και όλων των νεωτέρων του!
_____Μετά τη Σχολή, παρ’ όλο ότι δεν συνυπηρετήσαμε σε Πλοίο ή άλλη Υπηρεσία, βρισκόμαστε πολύ συχνά σε διάφορες εκδηλώσεις και ανταλλάσσαμε σκέψεις για τα δρώμενα στο Ναυτικό και τη ζωή γενικά, συμφωνώντας πάντοτε μιας και συνέπιπταν οι θέσεις μας.
_____Έκτοτε, αναπτύχθηκε σταδιακά μια φιλία, που χάρις στις συζύγους μας και τους πολλούς κοινούς μας φίλους έμελλε να γίνει πολύ στενή, ειλικρινής και άρρηκτη στα χρόνια που ακολούθησαν. Περάσαμε μαζί όλα αυτά τα χρόνια με χαρούμενες συγκεντρώσεις τόσο στα φιλικά μας σπίτια όσο και στις θερινές διακοπές στο θέρετρο του Ναυτικού και με το ιστιοπλοϊκό σκάφος που είχα!…
_____Τον διέκρινε η αφοσίωσή του στην αγαπημένη του σύζυγο Μάχη και τα παιδιά που απέκτησαν, τη Σοφία και τον Νικόλα, προσφέροντάς τους τα πάντα, ενώ συγχρόνως απαιτούσε τήρηση απόλυτης τάξης και καθαριότητας στο σπίτι και το αυτοκίνητό του, κάτι για το οποίο πολλές φορές τον επιπλήτταμε γελώντας!…
_____Η αναπάντεχη όμως απώλεια της Μάχης προ ετών του κόστισε πάρα πολύ και έκτοτε κλείσθηκε στον εαυτό του, μη μπορώντας να ξεπεράσει αυτό το κτύπημα, παρά το ότι συνυπήρχε με τα λατρεμένα του παιδιά και τα εγγόνια!…
_____Κλείνοντας το σημείωμα αυτό του αποχαιρετισμού δεν θα ήθελα να προσθέσω περισσότερα σεβόμενος στη μνήμη του την σεμνότητα που τον διέκρινε και γνωρίζοντας ότι κάτι τέτοιο δεν θα το ήθελε και θα τον στεναχωρούσε βαθύτατα!…

Καλό σου ταξίδι φίλε μου!…
    Μάρκος Μάστρακας