Επικήδειος χαιρετισμός του Αντιναυάρχου ΠΝ (ε.α.) Δημητρίου Λισμάνη
προς τον συμμαθητή του, επίτιμο Υποναύαρχο ΠΝ, Αντώνιο Θεοχάρη

_____Ο ναύαρχος Αντώνης Θεοχάρης δεν είναι πια μαζί μας. Το Πολεμικό Ναυτικό έγινε φτωχότερο και εμείς οι συμμαθητές του στη ΣΝΔ χάσαμε έναν άριστο συνάδελφο και έναν αξιαγάπητο φίλο.
_____Ο ναύαρχος ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα και ένας υπέροχος άνθρωπος. Ήταν ο συμμαθητής του διπλανού μου θρανίου στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων – αρκετά χρόνια πίσω, έφηβοι, και από τότε αχώριστοι φίλοι, μέχρι απόστρατοι, πίναμε τον καφέ μας, έως πριν από λίγες μέρες.
_____Αρχηγός των Ν. Δοκίμων στην τελευταία τάξη και αρχηγός της τάξης. Με μια εντυπωσιακή, στη συνέχεια, σταδιοδρομία στο Πολεμικό Ναυτικό.
_____Σπουδαίος Αξιωματικός. Στη μακρά πορεία μας στο Ναυτικό, συχνά συναντήθηκαν ή διασταυρώθηκαν οι υπηρεσιακοί δρόμοι μας. Δεν άργησα να σχηματίσω σαφή εικόνα των αρετών του και των πνευματικών χαρισμάτων του: ευρυμάθεια, ευφυΐα, οξύτητα πνεύματος και μια τεράστια αυτοπεποίθηση που σου μετέδιδε σιγουριά και εμπιστοσύνη, τον εμπιστευόσουν. Οργανωτικό μυαλό, μεθοδικός και με τετράγωνη κρίση, μελετούσε τα επιχειρησιακά και επιτελικά προβλήματα και κατέληγε σε ορθές και στέρεες πάντοτε αποφάσεις.
_____Ήταν ηγετική φυσιογνωμία ο ναύαρχος. Χάρις στις ικανότητές του είχε κερδίσει τη γενική καλή φήμη και υπόληψη. Παράλληλα, η φυσιογνωμία του και το σοβαρό του ύφος, καθήλωναν τον άλλον και επιβαλλόταν.
_____Σε όποια θέση υπηρετούσε (εντός ή εκτός της πατρίδας μας), τιμούσε κατά άριστον τρόπο το Πολεμικό μας Ναυτικό. Και αυτό του το ανταπέδιδε, επιβραβεύοντάς τον επάξια.
_____Ήταν εντυπωσιακό το ότι η διακεκριμένη αυτή πορεία του δεν αλλοίωσε ούτε στο παραμικρό τον χαρακτήρα του. Ήταν πάντοτε ένας μετριόφρων άνθρωπος, με ανεπιτήδευτη συμπεριφορά. Δεν τον άγγιζε η αλαζονεία ούτε η υπεροψία. Στάθηκε μακριά από κάθε κολακεία· μα, δεν την είχε ανάγκη.
_____Συμμετείχε στο αντιδικτατορικό Κίνημα του Ναυτικού, συνελήφθη, φυλακίστηκε, ταλαιπωρήθηκε και αποτάχθηκε. Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, δεν θέλησε να διεκδικήσει τον επόμενο βαθμό που δικαιούτο.
_____Ποτέ δεν τον άγγιζε το προσωπικό συμφέρον. Αυτός ήταν ο ναύαρχος Θεοχάρης.
_____Αργότερα, ως απόστρατος, μπόρεσε να δείξει τις ξεχωριστές διοικητικές του ικανότητες και τον πλούτο των γνώσεών του, αναλαμβάνοντας με επιτυχία υψηλές θέσεις στον ιδιωτικό, επιχειρηματικό τομέα. Όσοι έτυχε να συνεργαστούν μαζί του θα
τον εκτίμησαν, σίγουρα, και θα τον αγάπησαν.
_____Ο ναύαρχος είχε μια αξιοθαύμαστη οικογένεια. Η Κατερίνα ήταν η μεγάλη και
ξεχωριστή αγάπη και φροντίδα του ίδιου και όλης της οικογένειας. Αχ, αυτή η Κατερίνα! Το κέντρο του ενδιαφέροντός του για μια ολόκληρη ζωή, μέχρι το φυσικό του τέλος. Με νόμιμες επιχορηγήσεις, ίδρυσε, οργάνωσε, λειτούργησε και διηύθυνε Κέντρο ανακούφισης παιδιών με ιδιαίτερες ανάγκες. Μια τεράστια κοινωνική προσφορά στον τόπο.
_____Έναν τέτοιον συμμαθητή, έναν τέτοιον συνάδελφο, έναν τέτοιο αγαπημένο φίλο,
πώς μπορούμε να τον ξεχάσουμε!
_____Συλλυπούμαστε με βαθύ πόνο καρδιάς, την πολυαγαπημένη του σύζυγο Δανάη, αυτόν τον γενναίο στυλοβάτη του ιδίου και όλης της οικογένειας, που στάθηκε τόσο αποφασιστικά και δυνατά δίπλα του.
_____Συλλυπούμαστε τον γιό του Χάρη και τις λατρεμένες του εγγονές.
_____Ναύαρχε, ήρθαμε σήμερα οι συμμαθητές σου να σε κατευοδώσουμε στον τελευταίο
σου απόπλου.
_____Φίλε Νίνο, καλό σου ταξίδι.

________________________________________________________________

Λίγα λόγια αποχαιρετισμού για τον Ναύαρχο Αντώνη Θεοχάρη
από τον φίλο του Κώστα Καταγά

_____Αγαπητέ μας Αντώνη, Αγαπητέ Νίνο
_____Με θλίψη βαθιά σε αποχαιρετούμε σήμερα εδώ σε αυτό το κοιμητήριο, το πιο ιερό για σένα αφού γνωρίζουμε πόσο είχες πονέσει αποχαιρετώντας εδώ δικά σου αγαπημένα πρόσωπα.
_____Ο αποχαιρετισμός από εμένα δεν θα μιλήσει για την φιλία μας που μας συνδέει μια ολόκληρη ζωή από εκείνο το μακρινό 1952 (3/4 αιώνα σχεδόν αλλά για εμάς πάντοτε σαν χθες), ούτε για την υπηρεσία μας στα καράβια και την στεριά, ένα βίο πολυκύμαντο εν ενεργεία με αγώνες και για την Δημοκρατία αλλά και δεμένο πια με αδελφική φιλία, με οικογένειες συγκινητικά δεμένες στην περίοδο της αποστρατείας μας, κάτω από τις φροντίδες και την αγάπη της Δανάης και της αείμνηστης Μαίρης μου.
_____Τα ακολουθούντα λίγα λόγια αποχαιρετισμού αναφέρονται σε κάτι που νομίζω θα ήθελες να μνημονευθεί: Στην αγαπημένη μας «παρέα της Αγίας Παρασκευής» (του Verdun, όπως την είπαμε από το όνομα του πρώτου κέντρου που καθίσαμε). Και θα ήθελες να μνημονευθεί γιατί ήσουν από τους ιδρυτές της, γιατί την αγάπησες, την χάρηκες, την εκτίμησες με τους φίλους συναδέλφους μας του Ναυτικού, συναδέλφους του Στρατού και φίλους καρδιακούς δικούς σου και δικούς μας της Αγίας Παρασκευής.
_____Και ακόμη, το πιο συγκινητικό, μας φιλοξενούσες τόσες φορές στο σπίτι σας με το εγκάρδιο καλωσόρισμα της Δανάης γύρω από το τραπέζι με την αγαπημένη Κατερίνα πάντα και με τα θαυμάσια γεύματα της Δανάης.
_____Θυμόμαστε με πόση συγκίνηση μας επαναλάμβανες την ευχή που μας είχε δώσει ο για λίγες φορές φιλοξενούμενος της παρέας μας, ο αείμνηστος και ίνδαλμα για μας Ναύαρχος Κωνσταντίνος Εγκολφόπουλος. Μας είχε ευχηθεί: “Αυτήν την απόλαυση να μην την σταματήσετε ποτέ”. Και αυτό κάναμε.
_____Η απώλειά σου ορφανεύει κυριολεκτικά αυτήν τηn παρέα μας.
_____Εκείνα τα πρώτα χρόνια της παρέας προσπάθησα να περιγράψω το πνεύμα της, την απόλαυσή μας, τη ζωηρή και πάντα χαρούμενη συζήτηση, με λίγους στίχους κάτω από τον τίτλο: «Η συντροφιά του Verdun».
_____Με το τελευταίο τετράστιχό του (που σου άρεσε θυμάμαι), σε αποχαιρετώ από μέρους της ζώσης παρέας, Αντώνη μας.
—–_____“Το πνεύμα, η ατμόσφαιρα, κι η αληθινή φιλία
—–_____και τ’ όμορφο συναίσθημα, που η παρέα γεννάει,
—–_____με λόγια δεν εκφράζεται, για αυτό μόνο θα ειπώ:
—–_____Για την παρέα του Verdun, πάντα η ψυχή σκιρτάει”.

_____Τους αγαπητούς απόντες της παρέας θα τους έχεις ήδη συναντήσει .
_____Καλή αντάμωση από εμένα.
_____Καλό σου ταξίδι Νίνο. Εύχομαι εύορμο λιμάνι να σου χαρίσει ο Θεός