ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΠΛΟΙΑΡΧΟ (M) ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ Π.Ν.
Από το φίλο και συμμαθητή στη ΣΝΔ, Υποναύαρχο Αντώνιο Αναστασάκη ΠΝ

Δημοτ. Κοιμητήριο Παλ. Φάληρου
Μέγα Σάββατο, 19 Απριλίου 2025

_____Αγαπητέ μου Τάκη, φίλε και συμμαθητή από το μακρινό 1962 στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων
_____Σε μένα έπεσε ο θλιβερός κλήρος να σε αποχαιρετήσω καθώς φεύγεις σήμερα για το μεγάλο ταξίδι. Και η θλίψη μας  έγινε ακόμη μεγαλύτερη, καθώς το άγγελμα του θανάτου σου ήταν, για μένα τουλάχιστον, αλλά και για πολλούς από τους συμμαθητές μας που βρίσκονται σήμερα εδώ, αναπάντεχα πρόωρο…
_____Όμως τι ωραίος απολογισμός για έναν άψογο Αξιωματικό, έναν υπέροχο οικογενειάρχη (σύζυγο – πατέρα – παππού) και έναν εξαιρετικό φίλο!
_____Συμπτωματικά, μόλις πριν από λίγες ημέρες, έτυχε να συζητώ με κάποιους άλλους συμμαθητές μας και αναπολούσαμε εικόνες και γεγονότα από τα 63 σχεδόν χρόνια από εκείνον το Σεπτέμβριο του 1962, πού διαβήκαμε την ιστορική Πύλη της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων.
_____Μπορεί να ακούγεται κοινότοπο σε τελευταίους αποχαιρετισμούς συναδέλφων και συμμαθητών, ότι αυτό το πρώτο πέρασμα της Πύλης της Σχολής ως Δοκίμων είναι η αρχή μιας σταδιοδρομίας. Κοινότοπο ναι, αλλά γεμάτο με αισθήματα, γεμάτο με δυνατό ψυχικό σύνδεσμο με συμμαθητές και συναδέλφους, που μετά και την αποφοίτησή μας, μάς ενώνουν η όμορφη προσπάθεια και ένας σκοπός που έρχεται από πολύ παλιά, από μια ένδοξη Παράδοση: την Παράδοση του αξιόμαχου και περήφανου Πολεμικού μας Ναυτικού.
_____Από εκείνη την τετραετή περίοδο, στη διάρκεια της «παιδεία» μας στη Σχολή, η οποία μας παρέλαβε 16χρονα αμούστακα παιδιά και μας απέδωσε Αξιωματικούς στο Πολεμικό μας Ναυτικό, 16 αγόρια, Ναυτικοί Δόκιμοι Μηχανικοί και άλλοι τόσοι Μάχιμοι, συνδεθήκαμε μεταξύ μας και σε χαρήκαμε Τάκη ως φίλο αδελφικό. Στη Σ.Ν.Δ. εγώ σε ξεχώριζα -δική μου άποψη- σαν τον “φαληριώτη, κοσμοπολίτη συμμαθητή, με το εκλεπτυσμένο γούστο και τις ξεχωριστές επιλογές και, βέβαια, δεινό κολυμβητή και ναυταθλητή”. [Tην αγάπη σου αυτή για το υγρό στοιχείο την κληροδότησες αργότερα όπως έμαθα, σε παιδιά και εγγόνια].
_____Ξεχώριζες πάντα για την ευγένειά σου, την ωριμότητά σου και τη διάθεση να κατευνάζεις τα πνεύματα και να εξομαλύνεις τις διαφορές. Και πάντα με εκείνο το χαρακτηριστικό σου μειδίαμα στα χείλη.
_____Και η σχέση αυτή μεταξύ συμμαθητών συνεχίστηκε και έγινε ίσως ακόμα πιο στέρεη, στα καράβια του Στόλου. Εκεί, οι πορείες των δυο μας χώρισαν, αφού εγώ παρέμεινα στα πλοία επιφανείας και αργότερα σε επιτελικές θέσεις, ενώ εσύ σταδιοδρόμησες κυρίως στα Υ/Β. [Για τη σταδιοδρομία σου αυτή θα αφήσω να εκφραστεί ένας άλλος συνάδελφος, πλέον αρμόδιος εμού, ως Κυβερνήτης σου στα Υ/Β – o Αντιναύαρχος ε.α. Σπυρίδ. Περβαινάς Π.Ν.]
_____Παρά τη χωριστή μας πορεία στο Στόλο, η προσωπική μας σχέση ποτέ δεν διακόπηκε, αντίθετα έγινε πιο στενή, ιδίως μετά την αποστρατεία μας. Τότε άλλωστε ήταν που γνώρισα από κοντά την αγαπημένη σου σύζυγο Glenys και έμαθα για τα παιδιά σας, Ευτύχιο, Χριστίνα και Παύλο, και τα 5 εγγόνια σας. Τα τελευταία αυτά χρόνια, η οικογενειακή πλέον σχέση μας ήταν πολύ ζεστή και γι’ αυτό θα αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια της και μετά το σημερινό αποχαιρετισμό μας.
_____Η ώρα του αποχωρισμού έφτασε… Καλό σου ταξίδι αγαπητότατε φίλε Τάκη. Εκεί που πας, δώσε τα χαιρετίσματά μας στους άλλους συμμαθητές που μας άφησαν νωρίτερα και, κάποια στιγμή, ελπίζουμε να ανταμώσουμε όλοι πάλι, στο ήρεμο λιμάνι, που είθε να μας έχει προετοιμάσει ο Ύψιστος.
_____Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Ελληνικής (Φαληριώτικης) γης που σε λίγο θα σε σκεπάζει.
_____Εκ μέρους και των συμμαθητών μας από τη Σχολή Ν. Δοκίμων, εκφράζω τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια σε όλη την οικογένειά σου

Υποναύαρχος (ε.α.) Αντώνιος Αναστασάκης Π.Ν.