Η έκτη κατά σειρά εκδρομή μας στο εξωτερικό ολοκληρώθηκε με επιτυχία! Ήταν μία ακόμη εκδρομή μεγάλης διάρκειας και, αυτό που κυρίως μετράει, με ωραίες και πρωτόγνωρες εμπειρίες για τους περισσότερους, οι οποίοι έβλεπαν για πρώτη φορά τη μία ή και τις δυο μεγαλουπόλεις (και τις γύρω περιοχές τους) που επισκεφθήκαμε.

Για άλλη μια φορά το σύνολο των συμμετασχόντων εκφράστηκε με τα καλύτερα λόγια, όπως αναμενόταν άλλωστε, τόσο για την επιλογή μας αυτή, όσο και για την οργάνωση της εκδρομής. Το κατ’ ανάγκη “πυκνό” πρόγραμμα μιας τέτοιας επιλογής προορισμών, με μουσεία και αξιοθέατα παγκόσμιας εμβέλειας και θαυμασμού, ήταν επόμενο (και αναμενόμενο) ότι θα …δοκίμαζε τις αντοχές μας, παρά την προσπάθειά μας εξ αρχής να περιορίσουμε κατά το δυνατόν τις πολύωρες πεζοπόρες ξεναγήσεις και τις μακρές μετακινήσεις με πούλμαν (ο βασικός λόγος άλλωστε που επιλέξαμε αεροπορική μετακίνηση από Βαρκελώνη σε Μαδρίτη).

Και αυτή η εκδρομή είχε αρχικά σχεδιαστεί με πιο …συντηρητικές επιδιώξεις: Να δούμε ή Βαρκελώνη ή Μαδρίτη. Οι διαφορετικές όμως προτιμήσεις των επιθυμούντων συμμετοχή, μας οδήγησαν τελικά στη συμβιβαστική λύση του συγκερασμού των δύο επικρατέστερων επιθυμιών (η ένταξη στο εκδρομικό πρόγραμμα και της Ανδαλουσίας απορρίφθηκε από νωρίς για ευνόητους λόγους: Θα έπρεπε ή να περιορίσουμε τις επισκέψεις στις άλλες δύο περιοχές ή να αυξήσουμε ακόμη περισσότερο τη διάρκεια της εκδρομής, με αντίστοιχες επιπτώσεις τόσο στο κόστος όσο και στην ταλαιπωρία, ιδίως των πιο ηλικιωμένων).

Το τελικό πρόγραμμά μας λοιπόν, όπως σχεδιάστηκε, οργανώθηκε και πραγματοποιήθηκε, περιλάμβανε ανά ημέρα τα εξής: Αεροπορική αναχώρηση την Τρίτη 14/6 από το Ελ. Βενιζέλος και άφιξη νωρίς το πρωί στη Βαρκελώνη. Άρχισε αμέσως η περιήγηση με το πούλμαν στην πόλη, που είναι διάσπαρτη με τα αρχιτεκτονικά δημιουργήματα του Αntoni Gaudí: από τα όλως ιδιαίτερα ιδιωτικά κτίρια στην πανάκριβη Passeig de Gràcia, ως τη χαρακτηριστική (και ανολοκλήρωτη) εκκλησία της πόλεως, τη Sagrada Família. Η πρώτη μας στάση έγινε για να επισκεφθούν όσοι επιθυμούσαν τον Καθεδρικό Ναό της πόλης, La Seu, αφιερωμένο στον Τίμιο Σταυρό και την Αγία Ευλαλία (Catedral de la Santa Creu i Santa Eulalia). Η αμέσως επόμενη στάση ήταν για να θαυμάσουμε (εξωτερικά μόνο) τη Sagrada Familia. 

Ακολούθησαν επισκέψεις στο Park Güell και το λόφο Montjuïc (όπου και το Ολυμπιακό χωριό), και μία περιήγηση με το πούλμαν σε όλη την τεράστια (διαμορφωμένη με την ευκαιρία των Ολυμπιακών του 1992) ακτογραμμή, με τα εντυπωσιακά κτίρια, το μνημείο/στήλη του Κολόμβου (Mirador de Colom) και το πολύβουο, τουριστικό λιμάνι. Καταλήξαμε στο κεντρικότατο ξενοδοχείο μας, το Catalonia Plaza στην Plaça d’Espanya, για ξεκούραση και δείπνο, ενώ το βράδυ μας ήταν ελεύθερο για νυκτερινές βόλτες με φεγγαράδα.

Τη δεύτερη μέρα, Τετάρτη 15/6, πριν αναχωρήσουμε, όπως προβλεπόταν για το Figueres, περάσαμε …για εξωτερική γνωριμία από το “Ναό” της ποδοσφαιρικής ομάδας της Barcelona και πρωταθλήτριας Ευρώπης (2010-11), το Camp Nou. Φτάνοντας στο “χωριό του Dali”, επισκεφθήκαμε το φερώνυμο Μουσείο που φιλοξενεί πάμπολλα από τα έργα του Ισπανού καλλιτέχνη.

Μετά από ένα τρίωρο σχεδόν, όπου εντυπωσιαστήκαμε από τα πάσης φύσεως δημιουργήματά του -ακόμη και κοσμήματα- αναχωρήσαμε για ένα ακόμη γραφικότατο στο σύνολό του χωριό, τη Girona με την πλούσια ιστορία, όπως μας την περιέγραψε ο Έλληνας ξεναγός μας, Λάζαρος (κ. Στεφάνου). Επιστροφή στο ξενοδοχείο για δείπνο, αν και πολλοί προτίμησαν τα γραφικά και νοστιμότατα ψαρο-εδέσματα στο όμορφο λιμάνι – απ’ όπου, όσοι …κοίταζαν ψηλά, πρόσεξαν την καλυπτόμενη από τα εκατοντάδες φώτα της παραλίας, μακρύτερη ολική έκλειψη της σελήνης για τα επόμενα 100 χρόνια!

Την τρίτη μέρα, που από το πρόγραμμα προβλεπόταν “ελεύθερη”, μας έγινε περιπατητική ξενάγηση στον γνωστό, εμπορικό δρόμο Las Ramblas. Είναι φαρδύς πεζόδρομος τριών λωρίδων, μήκους περί τα 1200μ, πολυσύχναστος από ντόπιους και τουρίστες (και …πορτοφολάδες ως εκ τούτου) μεταξύ των συνοικιών Barri Gòtic και El Raval, και συνδέει την κεντρική Plaça Catalunya με τη στήλη του Χριστόφορου Κολόμβου στην παραλία.

Μερικοί από μας δεν έχασαν την ευκαιρία να επισκεφθούν τα τοπικά Μουσεία Picasso και Miró, ενώ άλλοι προτίμησαν τη δροσερή βόλτα στο εντυπωσιακό L’ Aquàrium, στο λιμάνι της πόλης.

Το απόγευμα είχαμε άλλη μία εκτός προγράμματος επίσκεψη στο “Ισπανικό χωριό” (Catalan: Poble espanyol; Spanish: Pueblo español) που είναι ένα υπαίθριο μουσείο αρχιτεκτονικής των διαφόρων περιοχών της Ισπανίας, στο λόφο Montjuïc. Κατασκευάσθηκε αρχικά το 1929, για τη Διεθνή Έκθεση Βαρκελώνης εκείνου του έτους (ανακαινίσθηκε για την ΧΧV Ολυμπιάδα του ’92) και στα 42000 τ.μ. του περιλαμβάνει 117 κτίρια, δρόμους και πλατείες, όλα υπό κλίμακα. Το ίδιο βράδυ (της Πέμπτης 16/6) είμαστε τυχεροί που πετύχαμε το φαντασμαγορικό τρίωρο υπερθέαμα των νερών που χορεύουν.

Η επομένη, Παρασκευή 17/6, ήταν η μέρα της αεροπορικής μετάβασής μας (με εσωτερική γραμμή της Iberia) από Βαρκελώνη στη Μαδρίτη. Λόγω της πρωινής άφιξής μας στην πρωτεύουσα, ξεκινήσαμε πριν πάμε στο ξενοδοχείο, με μια πρώτη παρουσίαση της πόλης και με την προγραμματισμένη από την Ελλάδα -και αυστηρά τηρούμενη ως προς το ωράριο εισόδου και εξόδου- ξενάγησή μας στο Μουσείο El Prado. Ο νέος μας ξεναγός στη Μαδρίτη, ο Γιάννης (κ. Λυμτσιούλης), με τον γλαφυρό αλλά σωστό και ιστορικά τεκμηριωμένο λόγο του, μας “υποχρέωσε” -για τη δική μας σωστότερη ενημέρωση- να περιοριστούμε σε τρεις μόνο από τους εκατοντάδες καλλιτέχνες, ώστε να γνωρίσουμε αυτούς και τα έργα τους πληρέστερα. Σημειωτέον ότι το Μουσείο Prado θεωρείται ως η μεγαλύτερη στον κόσμο γκαλερί τέχνης, με εκθέματα γλυπτικής, σχεδίων, νομισμάτων και άλλων έργων τέχνης, αλλά βασικά η φήμη του προέρχεται από την τεράστια συλλογή ζωγραφικών πινάκων. Περιλαμβάνει άνω των 8.600 έργων ζωγράφων όλων των διαμετρημάτων, αλλά λιγότερα από 2.000 απ’ αυτά εκτίθενται στο κοινό, ελλείψει απαιτουμένων εκθεσιακών χώρων. Έτσι ασχοληθήκαμε και απολαύσαμε σ’ αυτή την ομαδική μας ξενάγηση μόνο τα έργα των El Greco, Goya και Velazquez.

Μετά το El Prado, και με τη σκέψη ακόμα στα υπέροχα έργα που μόλις γνωρίσαμε από απόσταση …χειραψίας, συνεχίσαμε την περιήγηση στην πόλη, με στάση έξω από τον καθεδρικό της και τα βασιλικά ανάκτορα, για να καταλήξουμε στο ξενοδοχείο μας Rafael Atocha, στην περιοχή του γνωστού (από τις καλές και τις άσχημες στιγμές του) σιδηροδρομικού σταθμού της Atocha. O πρώτος (από το 1851) και μεγαλύτερος σιδηροδρομικός σταθμός και σταθμός Metro της Μαδρίτης -ένας από τους συν-σχεδιαστές του ήταν και ο γνωστός μας Gustave Eiffel- αποτελεί με την εμφανή σιδηροκατασκευή του τεράστιου θόλου του, αλλά και με τον εσωτερικό, σκεπαστό τροπικό κήπο του, ένα από τα αξιοθέατα της πόλης, το οποίο δεν παραλείψαμε να επισκεφθούμε, από το ίδιο κιόλας βράδυ.

Το Σάββατο, 18/6, ήταν “ελεύθερη μέρα” αλλά ο “αρχηγός” της εκδρομής από το Γραφείο Μάνεσση, ο αγαπητός Λεωνίδας (κ. Λουκίσσας), ανέλαβε να μας ξεναγήσει ο ίδιος στην πόλη. Από το σταθμό της Atocha, που τον ξαναθαυμάσαμε και με το φως της ημέρας, πήραμε το metro ως την Puerta del Sol. Από εκεί, με τα πόδια, γνωρίσαμε όλα τα ενδιαφέροντα της περιοχής, ως την Plaza Mayor και τη μεγάλη σκεπαστή αγορά, τη Mercado de San Miguel. Κατ’ ιδίαν μετά είχαμε την ευκαιρία ο καθένας να επισκεφθεί όποιο άλλο αξιοθέατο τον ενδιέφερε. Κάποιοι επισκέφθηκαν τα γνωστά για τη μεγαλοπρέπεια και το “προπολεμικό αρχοντικό τους χρώμα” ξενοδοχεία Palace και Ritz, άλλοι προτίμησαν “μια ματιά στα μαγαζιά” ή μια βόλτα στο δροσερό πάρκο Retiro με τη λιμνούλα και τις βάρκες του, οι περισσότεροι όμως κατέληξαν το απόγευμα στο επίσης πολύ ενδιαφέρον Museo Reina Sofia.

H πέμπτη εκδρομική ημέρα ολοκληρώθηκε με την προγραμματισμένη για μετά το δείπνο του ξενοδοχείο μας, νυκτερινή έξοδο για διασκέδαση στο φολκλορικό κέντρο Las Carboneras, με θέαμα flamenco και κατανάλωση αρκετής ποσότητας sangria !

Την Κυριακή 19/6 πραγματοποιήθηκε, όπως είχε προγραμματισθεί, η επίσκεψή μας στο ιστορικό και γραφικότατο Toledo. Κατά την έξοδό μας από την πρωτεύουσα είχαμε την ευκαιρία να δούμε τη μεγάλη -και ακόμα σε ενέργεια- αρένα ταυρομαχιών, Plaza de Toros. Στα 70 χιλιόμετρα από τη Μαδρίτη, το Toledo, πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας και της αυτόνομης περιοχής της Castile-La Mancha, έχει ανακηρυχθεί “πόλη-μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς” από την UNESCO το 1986, για την εκτενή πολιτιστική και μνημειακή κληρονομιά της, ως μία από τις προηγούμενες πρωτεύουσες της Ισπανικής αυτοκρατορίας και ως τόπος συνύπαρξης των χριστιανικού, εβραϊκού και μουσουλμανικού πολιτισμών – αλλά επίσης και τόπος όπου συνέβησαν σκληρές θρησκευτικές διώξεις εναντίον των Εβραίων.
Μεταξύ πολλών μεγάλων καλλιτεχνών που γεννήθηκαν ή έζησαν στο Toledo, ήταν και ο Ελληνικής καταγωγής Δομίνικος Θεοτοκόπουλος. Γι’ αυτό, ένας βασικός προορισμός μας σ’ αυτό το μέρος, ήταν η εκκλησία του Santo Tomé που επισκεφθήκαμε για να θαυμάσουμε το αριστούργημα του El Greco “Η Ταφή του Κόμητα του Οργκάθ“.

Στη συνέχεια, αφού περιηγηθήκαμε στα στενά δρομάκια της καστρούπολης (η οποία προετοιμαζόταν και στολιζόταν για την επικείμενη θρησκευτική εορτή του Corpus Christi) και κάποιοι είχαμε την ευκαιρία να τη θαυμάσουμε από ψηλά, από το καμπαναριό την Ιησουϊτικής εκκλησίας (Iglesia de los Jesuitas), καταλήξαμε στον περίφημο Καθεδρικό Ναό του Toledo με το πανύψηλο, επιβλητικό κωδωνοστάσιό του. Είχαμε και εκεί μια εκτεταμένη ξενάγηση και θαυμάσαμε τον πλούσιο διάκοσμό του -δυστυχώς όμως δεν θα έχουμε εικόνες του γιατί απαγορευόταν η φωτογράφηση μέσα στο ναό.
Ολοκληρώνοντας την επίσκεψή μας στην πόλη, που δίκαια ονομάζεται “Πόλη των Τριών Πολιτισμών”, καθώς πήραμε το δρόμο της επιστροφής προς τη Μαδρίτη, αντικρίσαμε απομακρυνόμενοι την εικόνα του μεσαιωνικού κάστρου Castillo de San Servando στην κορυφή και τη γέφυρα της Alcàntara, όπως ακριβώς την έχει αποτυπώσει και ο El Greco σε έναν από τους δύο μοναδικούς απομείναντες πίνακές του με τοπία, την Άποψη του Toledo με καταιγίδα.

Φτάνοντας στην πρωτεύουσα, ο καθένας ακολούθησε ελεύθερο πρόγραμμα για το τελευταίο του απόγευμα στην Ισπανία.
Μία αξιοσημείωτη συγκυρία και ενδιαφέρουσα εμπειρία ήταν, για όσους βρεθήκαμε το απόγευμα της Κυριακής στην πλατεία της Puerta del Sol, η ειρηνική, καθιστική διαμαρτυρία των εκατοντάδων “indignados”-“αγανακτισμένων” πολιτών, διαφόρων ηλικιών, φύλων και εθνικοτήτων, με την αστυνομική παρουσία ευδιάκριτη αλλά από μακριά.

H ζωή όμως στα μαγαζιά της περιοχής (τουριστικά ή εστιάσεως) συνεχιζόταν απρόσκοπτα, και αργότερα, το ίδιο βράδυ, βρεθήκαμε σε ένα από τα καλαίσθητα, υπαίθρια εστιατόρια της πλατείας Santa Ana, για να υψώσουμε και εμείς ένα ποτήρι cerveza, καληνυχτίζοντας τη θερμή (όχι μόνο λόγω ήλιου) πρωτεύουσα της Ισπανίας.

Το πρωί της τελευταίας μέρας, Δευτέρας 20/6, αποχαιρετίσαμε και το ξενοδοχείο μας και πήραμε το πούλμαν για το Madrid-Barajas Airport. Η πτήση με την Aegean μας έφερε νωρίς το απόγευμα πίσω στην Αθήνα.

Θα θέλαμε, όπως είναι απόλυτα φυσικό, να κρατήσουμε για όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο και να μοιραστούμε με όσο το δυνατόν περισσότερους φίλους τις ωραίες αυτές αναμνήσεις μας. Αναμνήσεις και εντυπώσεις που ίσως μόνο οι φωτογραφίες των ίδιων των συν-ταξιδιωτών, που τις τράβηξαν στην προσπάθειά τους να “αιχμαλωτίσουν” τις νέες εικόνες και να καταγράψουν ό,τι τους εντυπωσίαζε ή ευχαριστούσε, θα μπορέσουν να αποδώσουν καλύτερα.

Οι φωτογράφοι πολλοί, όλοι μας σχεδόν, ο καθένας με μια φωτογραφική ή μια βιντεοκάμερα στο χέρι. Επόμενο λοιπόν ήταν να βρεθούν δεκάδες φωτογραφίες, πολλές φορές με το ίδιο θέμα, τραβηγμένο από διάφορες γωνίες, σε διαφορετικές στιγμές και από διαφορετικούς φωτογράφους. Και αρκετοί οι πρόθυμοι να συμβάλλουν στη συγκέντρωση των φωτογραφικών απεικονίσεων κάθε γωνιάς που επισκεφθήκαμε και κάθε λεπτομέρειας που μας τράβηξε την προσοχή. Αποτέλεσμα; …για άλλη μια φορά φωτο-πλημμύρα!

Σ’ αυτήν ακριβώς την (ευχάριστη αλλά και απαιτητική) διαδικασία να ελεγχθούν, να συγκριθούν και να αξιολογηθούν από ένα άτομο, τόσες φωτογραφίες, ώστε να επιλεγούν οι πιο αντιπροσωπευτικές, που θα μπουν πιθανότατα σε κάποιο αναμνηστικό άλμπουμ ψηφιακής μορφής, έχει εμπλακεί ο γράφων. Το άλμπουμ αυτό, όταν με το καλό ετοιμαστεί, θα είναι διαθέσιμο προς επίδειξη και θα μπορεί να το αποκτήσει ο κάθε ενδιαφερόμενος, από τους λαβόντες μέρος σ’ αυτή την εκδρομή μας στην Ισπανία.

Για τους φίλους που δεν μπόρεσαν να συμμετάσχουν και για τους επισκέπτες της ιστοσελίδας, ανεβάσαμε -όπως και στο παρελθόν- ένα ποτ πουρί από εικόνες που θυμίζουν τα σημαντικότερα γεγονότα και μέρη που είδαμε. Οι εικόνες, ομαδοποιημένες κατά ημέρα και περιοχή επίσκεψης, προσπαθήσαμε να καλύπτουν θεματικά όλες τις κινήσεις μας αυτό το εκδρομικό επταήμερο.
[Με click στα εικονίδια, μεγεθύνονται]

Ημέρα 1η:
Άφιξη και πρώτη γνωριμία με τη Βαρκελώνη – Sagrada Familia – Park Güell – Το ξενοδοχείο μας.