Η φθινοπωρινή εκδρομή μας στη Μάνη (Γύθειο-Σπήλαια Διρού-Μυστράς)
από 12 μέχρι 14 Οκτωβρίου 2018

Το δεύτερο Παρασκευοσαββατοκύριακο του Οκτωβρίου 2018, 40 συνάδελφοι και φίλοι με τις οικογένειές τους, πραγματοποιήσαμε μια ακόμη όμορφη εκδρομή, στη Μάνη αυτή τη φορά. Οι τόποι που κατά τα προγραμματισμένα επισκεφθήκαμε ήταν: Γύθειο, Οίτυλο (Καραβοστάσι) όπου και το ξενοδοχείο μας, Σπήλαια Διρού, Καστροπολιτεία της Βάθειας, Γερολιμένας, Αρεόπολη, Αρχαιολογικός χώρος Μυστρά και Τρίπολη (μόνο για το τελευταίο γεύμα, κατά την επιστροφή).
Αν και όταν ξεκινήσαμε το πρωινό ήταν βροχερό και ψυχρό, καθ’ όλο το υπόλοιπο τριήμερο της εκδρομής ο καιρός γύρισε με το μέρος μας. Ελαφρά συννεφιά και αρκετές ώρες ήλιος, χωρίς υπερβολική ζέστη, που μας επέτρεψε να απολαύσουμε την ομορφιά των Λακωνικών και Μεσσηνιακών τοπίων και της φθινοπωρινής Μανιάτικης φύσης.
Έτσι, αναχωρώντας το πρωί της Παρασκευής, με μία ενδιάμεση στάση φθάσαμε λίγο μετά το μεσημέρι στο Γύθειο. Είχαμε αρκετή ώρα για να απολαύσουμε το γεύμα μας σε εστιατόρια της παραλίας αλλά και για μια σύντομη βόλτα στο μικρό Μαραθονήσι (Κρανάη), που είναι συνδεδεμένο (από το 1898) με την ξηρά, με τεχνητό κρηπίδωμα. Σύμφωνα με αναφορά του Ομήρου, εδώ κατέφυγαν ο Πάρις και η Ωραία Ελένη, κατά την παράδοση δε, φεύγοντας ο Πάρις ξέχασε το κράνος του, και γι’ αυτό το κατάφυτο νησάκι με τα πολλά μάραθα ονομάστηκε Κρανάη.
Στο νησάκι υπάρχουν: Ένας μικρός ναΐσκος, του Αγίου Πέτρου, ο παραδοσιακός πύργος της οικογένειας Τζαννετάκη Γρηγοράκη, χτισμένος το 1829, που σήμερα στεγάζει το Ιστορικό και Εθνολογικό Μουσείο Μάνης, και ο οκταγωνικός φάρος Κρανάης.
Αναχωρώντας από το Γύθειο κατευθυνθήκαμε προς το Οίτυλο, στην παραλία του οποίου, στο Καραβοστάσι, βρισκόταν το Porto Vitilo Boutique Hotel που μείναμε. Ένα μικρό ξενοδοχείο, κτισμένο από πέτρα της περιοχής, με πολύ προσεγμένη διακόσμηση και ζεστή, οικογενειακή σχεδόν, ατμόσφαιρα.
Ζεστή ήταν και η θάλασσα μπροστά του, έτσι παρά τα χοντρά βότσαλα της ακτής, αρκετοί εκδρομείς αποφάσισαν να την επισκεφθούν και να την απολαύσουν.
Το πρώτο βράδυ, ελεύθεροι από άλλες “υποχρεώσεις”, απολαύσαμε ένα εξαιρετικό, πλούσιο, σερβιριστό δείπνο και οι περισσότεροι αποτραβηχτήκαμε νωρίς για ανάπαυση στα δωμάτιά μας.

Η δεύτερη μέρα είχε να μας προσφέρει πολλές ομορφιές. Ξεκινήσαμε με επίσκεψη στα παγκοσμίως γνωστά σπήλαια Διρού, που όσες φορές και να τα επισκεφθείς, πάντα σε γοητεύει η ομορφιά τους. Ιδιαίτερα το λιμναίο τμήμα (μήκους πάνω από 1200μ) θεωρείται από τα ωραιότερα του κόσμου.
Στη συνέχεια, κατηφορίσαμε προς τα νότια, αποφασίζοντας μια εκτός αρχικού προγραμματισμού επίσκεψη στη γραφικότατη καστροπολιτεία της Βάθειας, στη Λακωνική Μάνη. Έναν από τους πιο εντυπωσιακούς παραδοσιακούς οικισμούς, που προσφέρει ένα ταξίδι σε εποχές όπου οι κάτοικοί του αμύνονταν στους επίδοξους εισβολείς, οχυρωμένοι στα επιβλητικά πυργόσπιτά τους. Δυστυχώς όμως τα σημάδια της παραμέλησης είναι πλέον εμφανή.
Στο δρόμο της επιστροφής, είπαμε να κάνουμε μια στάση για φωτογραφίες στο Γερολιμένα. Η ομορφιά όμως του μικρού παραθαλάσσιου οικισμού και η προχωρημένη ώρα, μας έκαναν να αποφασίσουμε να μείνουμε για γεύμα εκεί. Και δεν μετάνιωσε κανείς μας. Κάποιοι τολμηροί μάλιστα δοκίμασαν και μια βουτιά στην πεντακάθαρη θάλασσα.
Μετά από αυτό, το εκδρομικό μας πρόγραμμα τροποποιήθηκε ελαφρά και η Αρεόπολη έμεινε απλώς σα μια ολιγόλεπτη στάση στη διαδρομή της επιστροφής μας προς το ξενοδοχείο. Εκεί, οι …αεικίνητοι της παρέας είχαν ευκαιρία για ένα ακόμη θαλασσινό μπάνιο, πριν την επιβαλλόμενη απογευματινή ανάπαυση, εν όψει του μουσικού δείπνου που μας περίμενε.
Και το “δείπνο μετά μουσικής”, όπως ήταν αναμενόμενο, εξελίχθηκε σε μακρά χορευτική βραδιά, όπου κάποιοι ιδιαίτερα καλλίφωνοι εκ των “συνταξιδευτών” μας, δεν εννοούσαν να αφήσουν το μικρόφωνο μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες. Συνετέλεσε βέβαια στο κέφι και ο εξαιρετικός DJ, τη διάθεση του οποίου είχε περιλάβει στην προσφορά του για το εκδρομικό πακέτο το τουριστικό μας γραφείο.

Την Κυριακή, το πρόγραμμα περιλάμβανε την ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο του Μυστρά. Με ξενάγηση μάλιστα από μια εξαιρετική νεαρή αρχαιολόγο-ξεναγό. Οι φυσικές δυσκολίες του χώρου εμπόδισαν ορισμένους να την ακολουθήσουν, αλλά όσοι την παρακολούθησαν πραγματικά άκουσαν και είδαν πολλά και ενδιαφέροντα αναφορικά με την ιστορία του τόπου αλλά και τις σύγχρονες εργασίες αναστηλώσεως και συντηρήσεως των μνημείων του.
Η ξενάγηση στους Βυζαντινούς ναούς και τα παλάτια, λόγω της όχι πάντα άνετης κατάβασης ολοκληρώθηκαν μετά δίωρο περίπου, και αφού ξανασυναντηθήκαμε με όσους είχαν παραμείνει στο σύγχρονο χωριό του Μυστρά, πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Στην Τρίπολη είχε προγραμματισθεί το γεύμα της τελευταίας ημέρας, και έτσι στην παραδοσιακά οικογενειακή ταβέρνα “Κληματαριά” έκλεισε με τον καλύτερο γευστικό τρόπο η φετινή φθινοπωρινή εκδρομή μας. Με συζητήσεις μεταξύ μας και ανταλλαγές εντυπώσεων για τα όσα γνωρίσαμε ή ξαναθυμηθήκαμε αυτό το τριήμερο, φθάσαμε γύρω στις 8 το βράδυ στα σημεία εκκίνησης.

Με τη σειρά των φωτογραφιών που ακολουθεί, επιλεγμένες από ένα αρκετά μεγαλύτερο αριθμό, προσπαθούμε να δώσουμε μια γεύση απ’ όσο περισσότερες κοινές στιγμές μας μπορέσαμε να συγκεντρώσουμε, που θα κρατήσουν ζωντανές τις αναμνήσεις για όσους συμμετείχαν. Ελπίζουμε και ευχόμαστε και άλλοι φίλοι που θα τις δουν να θελήσουν να μας ακολουθήσουν σε επόμενες εξορμήσεις μας.

(Με click στα επί μέρους εικονίδια, μεγεθύνονται οι φωτογραφίες).