Η τριήμερη φθινοπωρινή εκδρομή του ΣΑ/ΣΝΔ
προς Τεγέα – Αρχαία Μεσσήνη – Πύλο (Ναβαρίνο) – Κάστρο Μεθώνης –
Ανάκτορο Νέστορος – Άνω Κυπαρισσία – Ίσθμια
από 19 μέχρι 21 Οκτωβρίου 2022
Το τριήμερο από 19 έως 21 Οκτωβρίου, μια “ευάριθμος” ομάδα συναδέλφων του ΣΑ/ΣΝΔ μετά συζύγων, πραγματοποιήσαμε -την πρώτη μετά την πολύμηνη αποχή λόγω κορωνοϊού- εκδρομή προς τη Μεσσηνιακή Πελοπόννησο. Όλες τις ημέρες ο καιρός ήταν…με το μέρος μας και η θάλασσα τόσο προκλητική, ώστε όσοι το είχαν προγραμματίσει μπόρεσαν να απολαύσουν ένα ακόμη μπάνια, παρά τον προχωρημένο Οκτώβριο.
Αν και η επιλογή είχε αποφασισθεί αρχικά με σκοπό να παραβρεθούμε στους επετειακούς εορτασμούς για τα 195 χρόνια από την ιστορική Ναυμαχία του Ναβαρίνου (20 Οκτ. 1827), το πρόγραμμα σταδιακά εμπλουτίσθηκε με επισκέψεις και σε άλλα αξιοθέατα της περιοχής. Η παραμονή μας πάντως ήταν στο ξενοδοχείο Karalis City Hotel (***) σε κεντρική θέση κοντά στην πλατεία των “Τριών Ναυάρχων” της Πύλου. Έχει εξαιρετική θέα προς τον κόλπο του Ναβαρίνου, πράγμα που μας επέτρεψε να παρακολουθήσουμε τη 2η μέρα το φαντασμαγορικό θέαμα της (νυκτερινής) αναπαράστασης της ναυμαχίας, από την άνεση των μπαλκονιών μας.
Αναχωρήσαμε από τη γνωστή μας αφετηρία στου Παπάγου το πρωί της Τετάρτης και, με μία ενδιάμεση στάση για καφέ, φθάσαμε λίγο πριν το μεσημέρι στο Πάρκο Τεγέας. Είχαμε αρκετό χρόνο για ελεύθερη βόλτα, επίσκεψη στο ενδιαφέρον Λαογραφικό Μουσείο της πόλης, τον έξοχα ανακαινισμένο και εικονογραφημένο Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου (Παλαιά Επισκοπή) και πριν φύγουμε, ρίξαμε μια σύντομη ματιά στον αρχαίο ναό της Αλέας Αθηνάς (του 4ου π.Χ. αιώνα), περιφραγμένο και περιτριγυρισμένο από τον σύγχρονο οικισμό.
Μετά την Τεγέα, και πριν επισκεφτούμε την Αρχαία Μεσσήνη, σταματήσαμε για γεύμα το Μαυρομμάτι, στο εστιατόριο Ιθώμη με τα νόστιμα τοπικά εδέσματα αλλά και πανοραμική θέα προς τον μεσσηνιακό κάμπο, όπου εξακολουθούν να έρχονται συνεχώς στο φως νέα ευρήματα.
Στο δίωρο που ακολούθησε, ο ξεναγός μας ο Χαράλαμπος, μόλις πρόφθαινε να μας περιγράψει εν τάχει τι ήταν όλα αυτά τα κτίσματα, αναστηλωμένα ή μόλις ανακαλυφθέντα κατά τις συνεχιζόμενες μέχρι και σήμερα ανασκαφές, υπό την καθοδήγηση του διακεκριμένου μας αρχαιολόγου, Πέτρου Θέμελη. Οι δύο ώρες αποδείχτηκαν αρκετές μόνο για να ακούσεις και απλά να δεις από απόσταση όλα αυτά, που θα χρειαζόσουν το διπλάσιο ίσως χρόνο για να τα πλησιάσεις και τα παρατηρήσεις από κοντά.
Φθάσαμε στην Πύλο λίγα μόλις λεπτά πριν τη δύση, ίσα-ίσα για να απολαύσουμε το ηλιοβασίλεμα πίσω από το νησί της Σφακτηρίας. Ολιγόωρη ανάπαυση στο ξενοδοχείο μας, και απογευματινή βόλτα για ένα γλυκό στην πλατεία, όπου η αφιχθείσα λόγω των εορτασμών μπάντα του Π.Ν. διασκέδαζε τον κόσμο με γνωστές μελωδίες. Για απόδοση τιμών στην επέτειο, είχε καταπλεύσει στο λιμάνι και η Φ/Γ ΣΑΛΑΜΙΣ. Την ημέρα υποδεχόταν την επίσκεψη του κοινού με το μεγάλο της σημαιοστολισμό ενώ, μετά τη δύση, είχε φορέσει μεγάλο φωτοστολισμό.
Τη δεύτερη μέρα, αναχωρήσαμε μετά το πρωινό μας για το κάστρο της Μεθώνης. Όσες φορές και να το επισκεφτούμε, πάντα ακούμε με ενδιαφέρον τις πληροφορίες των ξεναγών και βρίσκουμε νέες γωνιές για φωτογραφίσεις. Και ενώ οι περισσότεροι ασχοληθήκαμε, ως ήταν φυσικό, με …τα αρχαία, κάποιοι τολμηροί δοκίμασαν ένα -καθόλου κρύο πάντως- μπάνιο στη διπλανή αμμουδερή παραλία.
Επιστροφή στην Πύλο… Η επίσημη τελετή, εξ αιτίας της ‘πολιτικής ιδιομορφίας’ των σημερινών σχέσεων με τη Ρωσία (τη μία εκ των τριών δυνάμεων που συμμετείχαν στη ναυμαχία) ήταν περιορισμένης εκτάσεως, με συμμετοχή κυρίως ελληνικών, τοπικών αρχών. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, ματαιώθηκε και η κατάθεση στεφάνου εκ μέρους μας, την οποία είχαμε ζητήσει ως Σύνδεσμος Αποφοίτων Σ.Ν.Δ. και αρχικά είχε γίνει δεκτή.
Στην Πύλο αρκετοί επισκέφθηκαν το ‘Νιόκαστρό’ της, με τα εξαιρετικά Μουσεία της, το ‘Αρχαιολογικό’ και των ‘Εναλίων Αρχαιοτήτων’. Όσοι τα είχαμε ήδη επισκεφθεί συνεχίσαμε για γεύμα στη γειτονική Γιάλοβα, που συμπληρώθηκε με καφεδάκι στο νέο ξενοδοχείο, αδελφό του Costa Navarino, το Navarino Bay.
Η συνέχεια όμως, και το εντυπωσιακότερο θέαμα (και θέμα) της ημέρας, ήταν στη βραδινή “αναπαράσταση” της ιστορικής ναυμαχίας, με ταυτόχρονες ψηφιακές φωτιστικές προβολές και ηχητική κάλυψη. Την οποία αναπαράσταση, λόγω και του μεγάλου πλήθους που είχε κατέβη στην παραλία για να την παρακολουθήσει, εμείς την απολαύσαμε όπως προαναφέραμε, από την άνετη και πλεονεκτική θέση του ξενοδοχείου μας. Οι φωτογραφίες που ακολουθούν στο τέλος προσπαθούν να το αποδείξουν.
Η τελευταία μέρα ξεκίνησε με την επίσκεψη και ξενάγηση στον πλησίον της Πύλου αρχαιολογικό χώρο, όπου ανακαλύφθηκαν και έχουν (από το 2016) πλήρως αξιοποιηθεί τα ‘Ανάκτορα του Νέστορος‘. Για την ιστορία της ευρέσεώς τους απαιτείται …ξενάγηση, που εν μέρει μόνο μπορεί να προσφέρει ένας έντυπος ‘οδηγός’ όπως στο παρόν link. Εκεί μάλιστα συνέβη και μία ανακάλυψη σημαντικότατης σημασίας: η εύρεση μεγάλου αριθμού (~800) πήλινων πινακίδων, ψημένων από την πυρκαγιά που έκαψε το αρχαίο παλάτι και θαμμένων κάτω από τα ερείπια (και έτσι προφυλαγμένων) που ήταν εγχάρακτες σε “γραμμική Β” γραφή. Η εύρεσή τους σε σχεδόν άρτια κατάσταση, συνέτεινε στην αποκρυπτογράφηση της πρώτης γραφής της ελληνικής γλώσσας.
[ Εδώ ας προσθέσουμε μια μικρή λεπτομέρεια: Μία ‘λέξη’ που επαναλαμβανόταν πριν το όνομα του ‘κυρίου’ του οικήματος, προφερομένη wa-na-ka , απεδόθη ως ‘βάνακα’ ή ‘άνακα’ (ή κάπως έτσι), εξ ού και οι σημερινές λέξεις ‘άναξ’ (ο βασιλιάς) και ‘ανάκτορο’ (το μέγαρο όπου κατοικεί) –Τάδε έφη η ξεναγός...].
Ενθουσιασμένοι -και ελαφρά συγκινημένοι- από όσα ακούσαμε στην ξενάγηση στα ανάκτορα του Νέστορα, αλλά και στους θολωτούς τάφους που έχουν ανακαλυφθεί κοντά τους, αναχωρήσαμε για το τελευταίο τμήμα της εκδρομής μας. Επίσκεψη στη γραφική άνω πόλη της Κυπαρισσίας και στάση για γεύμα και φωτογραφίες.
Στον μακρύ δρόμο προς ΒΑ για Αθήνα, άλλη μια υποχρεωτική στάση, στα Ίσθμια, ένα μέρος που πολλοί το βλέπαμε για πρώτη φορά, και ήταν εκτός αρχικού προγραμματισμού. Απολαύσαμε το απογευματινό καφεδάκι μας δίπλα στα ήρεμα νερά της διώρυγας, από την οποία ατυχώς δεν πέρασε κάποιο πλοίο όσο περιμέναμε, να μας ολοκλήρωνε …την εμπειρία.
Στα τελευταία χιλιόμετρα της επιστροφής, οι συζητήσεις μεταξύ μας και οι ανταλλαγές εντυπώσεων για τα όσα γνωρίσαμε ήταν αδιάκοπες. Ευχαριστήσαμε τους οδηγούς μας και υποσχεθήκαμε μεταξύ μας ότι σίγουρα θα επαναλάβουμε τέτοιες εξορμήσεις. Έτσι χαρούμενοι και ανανεωμένοι αν και ελαφρώς κουρασμένοι από την πολύωρη διαδρομή, φθάσαμε γύρω στις 8 το βράδυ στα σημεία εκκίνησης.
Με τη σειρά των φωτογραφιών που ακολουθεί, όπως το συνηθίζουμε σ’ αυτή τη στήλη, προσπαθούμε να δώσουμε μια γεύση απ’ όσο περισσότερες κοινές στιγμές μας μπορέσαμε να συγκεντρώσουμε, που θα κρατήσουν ζωντανές τις αναμνήσεις για όσους συμμετείχαν. Ελπίζουμε και ευχόμαστε, οι άλλοι φίλοι που θα τις δουν να θελήσουν να μας ακολουθήσουν σε επόμενες παρόμοιες, ομαδικές δραστηριότητές μας.
(Με click στα επί μέρους εικονίδια, μεγεθύνονται οι φωτογραφίες).